เมื่อผมรับจ้างเป็นแฟนปลอม ให้แม่แฟนเก่า

ตัวละครหลัก

• บูม: หนุ่มฟรีแลนซ์วัย 28 ปี สายชิล ไม่ค่อยวางแผนชีวิต
• พิม: แฟนเก่าออฟฟิศเดียวกันที่เลิกกันด้วยดี แต่ไม่ลงตัว
• แม่พิม: คุณนายวัย 55 ปี สายมโน หน้าตาสุภาพแต่ความคิดเหมือนนางเอกละครไทย
• โอ๊ต: เพื่อนสนิทของบูมผู้ชอบขยี้เรื่องซวยของคนอื่น

ตอนที่ 1: งานฟรีแลนซ์ที่ไม่ฟรี

เรื่องเริ่มต้นในวันอังคารที่ฝนตก บูมกำลังนั่งอยู่ในร้านกาแฟ ขณะที่เพื่อนชื่อโอ๊ตส่งข้อความมาถามว่า

“มึง… อยากได้งานมั้ย? ได้ตังค์ไว ไม่ต้องใช้คอม”

บูมตอบทันที

“เอาดิ! ต้องล้างจาน? ยกของ? หรือพิมพ์งาน?”

โอ๊ตตอบ

“ง่ายกว่านั้น… แค่เป็นแฟนคน”

บูมหัวเราะ

“มึงจะให้กูไปเป็นพระเอก MV เหรอวะ?”

โอ๊ตบอก

“เปล่า… แค่ไปเป็นแฟนปลอม ๆ ของแม่แฟนเก่าเอง”

.

…บูมเงียบไป 3 วินาที แล้วถาม

“ว่าไงนะ?”

ตอนที่ 2: ภารกิจรัก (ปลอม) เริ่มต้น

พิม (แฟนเก่าของบูม) โทรหาบูมด้วยเสียงตื่นเต้นปนลำบากใจ

“คือ…แม่เราคิดว่าเรายังคบกันอยู่ เพราะวันก่อนแม่มาเซอร์ไพรส์ที่คอนโด แล้วเห็นรูปเราคู่กันในกรอบรูปที่เราลืมเอาออก”

“แล้ว…แม่ก็บอกว่าอยากเจอบูมอีก เพราะเห็นว่า ‘เขาคือคนที่ใช่’… แต่เราก็เลิกกันไปแล้ว…”

บูมถามทันที

“แล้วเธอไม่บอกแม่เหรอว่าเลิกกัน?”

“บอกไม่ได้อะ แม่ไม่สบายใจอยู่ช่วงนี้ กลัวแม่เครียด…ช่วยหน่อยนะ ถือว่าเรายังเป็นเพื่อนกันอะ”

บูมถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วพูดประโยคที่เปลี่ยนชีวิตเขาชั่วคราว

“โอเค… ไปเป็นแฟนปลอมให้ก็ได้”

.

วันนั้นเขายังไม่รู้ว่า… “แม่แฟนเก่า” คือระดับ ผู้กำกับสายละครน้ำเน่าเวอร์ชันชีวิตจริง

ตอนที่ 3: มื้อเย็นพิสดาร

บูมแต่งตัวสุภาพเรียบร้อย ไปร่วมมื้อเย็นที่บ้านพิมพร้อม “ยิ้มแบบคนดี 200%”

แม่พิมเปิดประตูมาด้วยท่าทีสง่างาม แล้วพูดว่า

“แม่จำได้เลย ลูกบูมคนสุภาพที่ซื้อทุเรียนให้แม่คราวก่อน”

บูมหัวเราะเก้อ ๆ

“ครับ…จำได้ครับ ทุเรียนมัน…หอมมากครับ”

(ความจริงวันนั้นเขาซื้อมะม่วง แต่แม่พิมจำสลับกับพ่อค้าหน้าปากซอย)

.

ระหว่างมื้อเย็น แม่พิมยิงคำถามไม่หยุด

• “เมื่อไหร่จะแต่งงาน?”
• “จะย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้เลยไหม?”
• “มีแพลนมีหลานภายในปีนี้หรือปีหน้า?”

บูมหันไปหาพิมด้วยสายตาว่า “ช่วยด้วย!”
พิมตอบกลับด้วยสายตาว่า “อดทน! เพื่อชาติ!”

หลังจากอาหารหมด โต๊ะกินข้าวเปลี่ยนเป็นเวทีแสดงละคร
แม่พิมทำหน้าซึ้ง แล้วจับมือบูมแน่น

“แม่ดีใจที่ลูกกลับมา… แม่เชื่อในรักแท้เสมอ…”

บูมแอบกระซิบพิม

“ถ้าเธอไม่หยุดแม่ตอนนี้ เดี๋ยวแม่จะหยิบพานมาสวมแหวนแน่นอน”

ตอนที่ 4: เรื่องใหญ่กว่าเดิม

วันถัดมา พิมโทรมาด้วยเสียงตื่นตระหนก

“แม่ถ่ายรูปเราคู่กันเมื่อวาน แล้วโพสต์ในเฟซบุ๊ก… พร้อมแท็กว่า ‘ลูกเขยแม่กลับมาแล้ว!’”

บูมแทบทำมือถือหล่น

“แล้วเพื่อนเราล่ะ?! ที่ทำงานล่ะ?!”

“ทุกคนก็คิดว่าเรากลับมาคบกันจริง ๆ แล้วไงล่ะ!”

“โอ๊ย!! พิม! งานฟรีแลนซ์อะไรของเธอเนี่ย มันกลายเป็นซีรีส์ไทยไปแล้ว!”

สถานการณ์เลวร้ายขึ้นเรื่อย ๆ เพราะแม่พิมนัด “ไปเที่ยวทะเลกันทั้งครอบครัวสุดสัปดาห์นี้”
พร้อมจองที่พักเรียบร้อย และวางแผนเรียกชื่อ “บูมลูกเขย” ตลอดทริป

ตอนที่ 5: ทะเล…ที่น้ำตาแทบทะลัก

บูม พิม และแม่พิมเดินทางไปหัวหินกันจริง ๆ
มีการถ่ายรูปครอบครัวหน้าหาด เล่นไพ่ UNO ตอนกลางคืน และกินซีฟู้ดแบบครอบครัวสุขสันต์

ตอนกลางคืน พิมมานั่งคุยกับบูมที่ริมทะเล

“เราขอโทษนะ…ที่ทำให้บูมต้องมาเจออะไรแบบนี้”

“ไม่เป็นไรหรอกพิม… แต่เธอรู้ใช่ไหม ว่าแม่เธออินเกินเราอะ”

“แม่ฉันบอกว่า ถ้าฉันไม่เลือกบูม แม่จะตัดฉันออกจากมรดก”

บูมหันขวับ

“มีมรดกด้วยเหรอ!?”

“ไม่มี…แต่แม่พูดเอาจริงมากจนฉันเชื่อไปแล้วอะ”

.

ทั้งคู่หัวเราะ แล้วอยู่ดี ๆ ก็นั่งเงียบ…

“จริง ๆ ตอนเราคบกัน เราไม่ได้เลวร้ายเลยเนอะ” พิมพูด

บูมยิ้ม

“ใช่… เราแค่มีจังหวะที่ไม่ตรงกันมั้ง”

.

เงียบอีกครั้ง

พิมหันมามองบูม

“ถ้าเราจะลองเริ่มใหม่จริง ๆ ล่ะ… จะโอเคมั้ย?”

บูมหัวเราะ

“เธอแน่ใจนะ ว่าเธอจะคบกับแฟนปลอมที่กลายเป็นแฟนจริงอีกที?”

พิมพยักหน้า

“เออ… แล้วแม่ฉันจะได้ไม่ต้องโพสต์แก้สถานะอีกครั้ง!”

บทส่งท้าย: แฟนปลอมของแม่ กลายเป็นแฟนจริงของลูก

หลังจากกลับจากทะเล บูมกับพิมก็คบกันจริง ๆ แบบเงียบ ๆ (แต่แม่พิมรู้คนแรก)

แม่พิมเขียนโพสต์ใหม่:

“ความรักที่แท้จริง… คือคนที่ลูกเลือก และแม่ก็เลือกไว้ก่อนแล้วเช่นกัน”

.

โอ๊ต เพื่อนตัวดีที่เป็นต้นเหตุ อ่านโพสต์แล้วส่งข้อความมาว่า

“มึงอะ… จากคนว่างงาน กลายเป็นลูกเขยได้ใน 3 วัน สุดจัด!”

บูมตอบกลับ

“มึงเคยได้ยินมั้ยว่า…งานฟรีแลนซ์ที่ดี คือค่าจ้างได้…แถมหัวใจด้วย”